Kapılar açıldı sorun bitti mi?

Herkeste haliyle büyük bir heyecan oluşturdu bu gelişme. Tabi ki bizde bu konuda emeği geçen tüm siyasetçi ve bürokratları kutluyoruz. Lakin burada gözden kaçırılmaması gereken en önemli husus gümrük kapıları değil, gönül kapılarımızı açmayı başarabilecek miyiz?
   Önceki yazılarımda da bu konuya defalarca değinmiş olmama rağmen bir kez daha yazmayı uygun gördüm. Çünkü bünyemizde bir çok altın yumurtlayan tavuğu kesme arzusunda olan aç gözlüler yaşamakta. Haberin duyulmasıyla kasap önlüklerini giyip bıçaklarını bilemeye başladılar bile.
   Beyler ,bayanlar, gençler, çocuklar; bu kentte yaşayan her kesime sesleniyorum . Kapıların açılmasıyla sorunumuz çözülmüyor. Asıl sorun bu kente gelen yerli ve yabancı turistleri nasıl memnun edebiliriz. Memnun gidenler aracılığı ile nasıl daha büyük kitleleri buraya getirtebiliriz. Nasıl bu kenti marka şehir haline dönüştürebiliriz. 
   Önceki yıllarda İstanbul Romenlerin, Rusların ticaret merkezi halindeydi. Laleli esnafının açgözlülüğü sonucunda bu büyük pasta dilimini başka ülkelere kaptırdık. Gideni geri getirmek sizde takdir edersiniz ki oldukça zordur. Bizim de aynı hatlara düşmememiz için aşağıda belirteceğim hususlara riayet etmemiz gerekir…
Esnaf kardeşlerimiz Van halkına şimdilerde hangi fiyatlara ürünlerini satıyorlarsa, Gelen misafirlerimizde aynı fiyatlardan yapmalılar. Hatta yanında küçük hediye ve ikramlarda bulunabilirler. Adı üzerinde onlar misafir.
Taşımacılık yapan esnaf kesim konuşmasına üslubuna dikkat etmeli. Bir çoğumuzun başına gelmiştir büyük şehirlerde taksicilerin gideceğimiz yere yolu uzatarak gitmesi gibi basit hesaplar yapılmamalı.
Konaklama merkezleri aynı şekilde misafirlerini memnun edebilmek için personelini bilinçlendirmeli.
Kafe ve eğlence merkezlerinde taciz seviyesinde  hal ve davranışlardan sakınılmalı
Yerli turist sayısını artırmak için turizm acenteleri kampanyalar başlatmalılar.
Emniyet birimleri can ve mal güvenliğini arttırıcı önlemler almalılar.
Kentin sadece kahvaltısı değil diğer yerel yemekleri de  ön plana çıkarılmalı. Keledoş evi ,Van balığı evi gibi modern tesisler oluşturulmalı.
Göl kıyısında gelen misafirlerin taleplerini karşılamak amacıyla çok sayıda farklı aktiviteler içeren tesisler oluşturulmalı.
Doğa sporlarının aktif şekilde yapılabilmesi için dağ eteklerine tesisler kurulmalı. ATV ler ve jeep lerle  turlar düzenlenmeli.
Van kalesine tırmanmak isteyen belli yaşın üstündeki insanlar için çözümler üretilmeli.
Köy hayatını yaşamak ve görmek isteyenler için örnek köyler oluşturulmalı. O köylerde insanlar sağım ve farklı etkinliklere katılmaları sağlanmalı.
Rafting ve yamaç paraşütü yapmak isteyenler için sürekli açık tesislerin bulundurulması.

Bu önerilerin sayısı çok daha fazla uzatıla bilinir. Lakin burada asıl  dokunmak istediğim konu Van şehri Türkiye de ki bir çok şehirden daha fazla avantaja sahip. Bu avantajları ve de farklılıkları o nu turizm şehri yapmak için yeterlidir. Beypazarı ilçesi kuru ekmek parçasıyla nerdeyse bizim kadar turist çekebiliyor ise ; bizim bu denli Allah vergisi avantajlarımızla turizmin baş kenti olmamız hiçte zor bir olay değildir aslında. Yerel yöneticilerin halkın önünü açması gerekir. Farklı projeleri olanlar desteklenmeli. Önlerindeki bürokratik engeller kaldırılmalı.
   Turizmin 12 aya yayılması elzemdir.  Sadece İranlıların değil yerli ve yabancı turist sayısını artırmamız için kent bünyesinde ciddi komisyonlar oluşturulmalı. Yıllık istatistikler tutularak hedefler belirlenmeli..  Her yıl artan veya azalan sayılar gerekçeleri ile halka arz edilmeli.
“ TURİZMİN BAŞKENTİ VAN “  için herkes seferberliğe davet edilmeli…